Gepost op

Kunstenaarsafspraakje met jezelf

Dark days come to all of us. Yet discouraging days bring with them golden opportunities when we can learn to be kindunnamed[1] to ourselves. Believe it or not, today offers you a hidden gift, if you ‘re willing to search for it. – Sarah Ban Breathnach

Ik maakte een keer een mooie tekenmap voor mijn dochter, en eentje voor mijn nichtje, waar ze al haar tekeningen van de kleuterschool in konden bewaren. De titel van de map werd Can you see the artist in me? In een kind is het waarachtige altijd te herkennen. Hun pure waarneming en expressie zet ons vaak aan het denken en tot handelingen die we niet voor mogelijk zouden houden. Enkele jaren later realiseerde ik me dat ik die vraag onbewust ook aan mezelf had gesteld. Wat voor creatiefs heb ik in me, waar ligt mijn talent op dat gebied? We kunnen soms een beetje jaloers zijn op hoe onbevangen  kinderen hun eigen waarheid uitdragen. Daarom is het zo leuk en leerzaam met hen te werken. En wij kunnen ook onbevangener en vrijer worden.

Denk jij wel eens aan jezelf als een kunstenaar? Als je niet tentoonstelt of publiceert of optreedt waarschijnlijk niet. Maar wist je diep van binnen dat we allemaal een kunstenaarshartje hebben? Of je nou rationeel georiënteerd ben, in de zakelijke dienstverlening werkt, huismoeder of huisvader bent en nog nooit in die richting heb geëxperimenteerd. Hoor jij het wezenlijke deel ook fluisteren dat iets wil maken met zijn handen. Iets dat heel mooi is, waardevol en echt van onszelf. Dat ons helpt. Soms denk ik aan mezelf als een gemankeerde of gehandicapte self-made kunstenaar. En dat is helemaal ok. Beter een beetje mank dan volledig lam 😉

Misschien beoefen je een vakmanschap op regelmatige basis, en kijk je tevreden rond in je huis met die door jouw opnieuw bekleedde vintage stoel van de Kringloper of dat grote abstracte schilderij van 1,5 bij 1 meter en al jouw stemmingen kleurrijk en speels uitbeeldt. Of heb je de verbouwing van de keuken helemaal zelf uitgetekend en gecoördineerd, vind je je heil in het hakken en snijden van verse groenten en kruiden en ruikt het in de avonduren goddelijk bij jullie.Is je achtertuin je groene en bloeiende hemel? Raken mensen voortdurend geïnspireerd door jouw wijsheid, lichtheid en vermogen door alle schijnbare tegenstellingen van onze dagelijkse realiteit te navigeren. Dan ben je al heel lief voor jezelf en heb je het zorgen voor jezelf en daardoor automatisch voor anderen tot levenskunst verheven. Ontwerp je bruggen waardoor de infrastructuur enorm verbetert in toegankelijkheid, ben je oncologisch verpleegkundige of zit je in de denktank van Obama’s strategisch team? Grote kans dat je je helemaal creatief vervuld voelt. Maar als je diep in je hart denkt dat je dat saaie schilderij dat bij de Kunstuitleen hangt voor € 1500,- veel sprekender zou kunnen maken. Als je meer denkt dan goed voor je is, of in plaats vakmanschap perfectie nastreeft, overweeg dan eens mee te doen met het kunstenaarsuitje.

We nemen verantwoording voor onze vitaliteit en gezondheid, kinderen, onze professionele loopbaan maar vergeten we niet soms ruimte te nemen en eens stil te staan met onszelf, bij onszelf. Horen we onze eigen innerlijke wetten nog wel en wat fluisteren ze ons toe? Hebben we duidelijk in beeld wat persoonlijk waardevol is en handelen we ook daarnaar? Misschien komen we amper toe onze partners te waarderen en in het zonnetje te zetten. En toch zeg ik dit:

Het is tijd voor een kunstenaarsuitje. Een intieme date met jezelf. Een verzetje of uitstapje. Jezelf in het zonnetje zetten. Zonder sociale aanhang en zonder telefoon. Want dan kan je jezelf weer opladen. Volledig opgaan in wat je ziet, hoort, ruikt of proeft. Aandachtig details in je eigen tempo bestuderen of opnemen. Je bron vullen en nieuwe inspiratie vinden. In The Artist’s Way van Julia Cameron wordt dit het kunstenaarsafspraakje genoemd.  Je gaat met jezelf op date, eens per week is voldoende, en gaat iets buiten je normale routine doen. Dus als je al geregeld in je up musea bezoekt of een strandwandeling maakt, kies nu dan bijvoorbeeld voor rondstruinen op de zwarte markt of een bezoekje aan een muziekinstrumentenwinkel. Leg een lijst aan waar jouw nieuwsgierigheid door geprikkeld raakt. Dingen die je nog niet zo kent. Neem je fototoestel mee – als die op je telefoon zit moet je me wel beloven dat je die of stille stand zet – en fotografeer wat je aandacht trekt, interessant vindt en prikkelt. Je hoeft niets, niets te plannen, te kopen of te bereiken, slechts openstaan voor de omgeving waar je bent. Voel je je doelloos? Dat is juist goed. Roept het ongemakkelijke gevoelens op? Nog beter. Zo ga je op een speelse manier straks uit je comfort zone.

Uiteindelijk gaat het kunstenaarsafspraakje om het plezier van je zintuigen openzetten en het denken even te laten voor wat het is. Dat kan altijd nog als je thuis met je inspiratie aan de gang gaat. Waarnemen is echt trainen en oefenen maar we hebben er minder tijd, boeken en geld voor nodig dan we denken. Het is een hele voordelige manier om mindfulness in je leven te bouwen.

The Artist’s Way gaat natuurlijk over veel meer dan meester van onze zintuigen worden natuurlijk maar ik ga het brokje voor brokje opdelen. Ik start nu met het leukste gedeelte: spelen! En twee uurtjes per week levert een heleboel nieuws op. We hebben nog een ander basisinstrument en dat zijn de ochtendpagina’s schrijven. Ik hoor je al om help roepen. Echt, blijf openstaan want het kan je echt van die vervelende verslaving afhelpen. Ik kwam erdoor van het roken af. Maar daarover later meer. Het proces neemt 12 weken in beslag. Begin nu eerst met je lijst. Wat wil je allemaal met jezelf gaan doen?

Ps: en laat je niet misleiden door de naam Artist, dat gebeurt mij ook zo vaak, probeer het gewoon. Iedereen kan meer in de onderstroom leven, en zijn persoonlijke missie uitvoeren. All you need to do is dive in!

Today a new sun rises for me; everything lives, everything is animated, everyting seems to speak to me of my passion, everything invites me to cherish it.  – Anne De Lenclos