Gepost op

Opening Expo ‘een bak liefde in het ravijn’

Hallo lieve volgers,

Degene die wel eens mijn website bezoeken hebben wel gemerkt dat ik heel erg weinig schrijf op het web. Dat komt omdat ik alles wat ik de afgelopen 5 jaar heb beleefd, veelal in een gedicht of schilderij heb verwerkt. Ik ben daarom ook zo erg opgetogen dat mijn hele stapel kleurrijke doeken nu bij elkaar in de bibliotheek van Weesp hangen en kan delen met een groter publiek onder de titel “een bak liefde in het ravijn”.

Vorige week zaterdag was de opening en het was een heel feestelijk moment. Er waren veel lieve vrienden en familieleden en ook veel lieve mensen uit het dorp. Ettie vertelde nog iets over mij, en daarna heb ik ook wat gezegd en zeker weten dat alles wat ik wilde zeggen in de zenuwen vergeten ben. Vooral iedereen voor zijn aanwezigheid en belangstelling te bedanken.

ettie-en-ikettie-vertelt-2

Gelukkig dacht Ettie eraan iemand te vragen om foto’s te maken en zo kreeg mijn dochter Evy de eervolle taak de camera te gebruiken.

Elke week ga ik nu even naar de bieb om na te genieten, om in het gastenboek te snuffelen. Heeft er nog iemand iets geschreven? Het voelt volledig, rondlopende tussen mijn visueel gemaakte zoektocht naar acceptatie, naar balans. Die laatste woordjes zijn een beetje platgetreden begrippen maar de binnenwereld die daaronder schuilt en die we niet zo makkelijk naar buiten brengen is natuurlijk zeer kleurrijk, chaotisch en een beetje messy.

ingrid-33

ingrid-vertelt

En tegelijkertijd loop ik ook een beetje rond in het verleden tussen mijn ordeningen. Er staat een punt achter, er is orde en rust. Ik besef nu dat ik dit een positieve en optimistische vorm heb kunnen geven. En de cirkel rond heb kunnen maken. Na zeven jaar. Daar ben ik best een beetje trots op.

En dan loop ik met mijn zoontje uit de bibliotheek en spiek ik nog even door het raam,  en loop weg met een vervuld hart.

20161114_16351820161114_163450

En sluit ik af met het gedicht van F. Bernardini op de glazen schuifdeuren geëtst:

Gooi de deur niet dicht, er is geen verschil tussen hen en ons, we zijn hetzelfde, menselijk, zwak en sterk tegelijk

De deur dichtgooien doen we als we oordelen, vergelijken, wegkijken, relativeren voor een ander, alleen je eigen projectie horen als iemand je wat vertelt of deelt. In feite zitten we allemaal vaak vast in een soort wheel story waarmee we naar buiten treden, het wiel als symbool voor steeds weer het zelfde liedje. Ik heb zoveel passie voor dat aspect dat ik een boek wil bundelen met gedichten die gaan over expressie, openbreken, wat de gevolgen zijn als je gesloten blijft, en wat er kan gebeuren als je de vrijheid tegemoet gaat. Volgende week ga ik daarover meer concreets berichten.

Voor nu, alle liefs en een heel fijn weekend allemaal. En ga je nog langs bij de bieb Tot 12 januari mag ik daar blijven. Laat je ook een berichtje achter in het gastenboek? Bedankt xo xo

 

Gepost op

Het geluk van expressie

Het lijkt zo rustig en stil op elke willekeurige dag in ons kleine mooie dorpje, maar ondertussen is er altijd een hoop bedrijvigheid achter de schermen, Zondag 22 maart as vindt de derde editie van de CrUnst expo plaats. Dit event biedt een platform voor creativiteit en kunst in Nigtevecht en wordt georganiseerd door stichting CrUnst. Door middel van een looproute langs de Vecht en omliggende straatjes kun je als bezoeker van de expo een grote verscheidenheid aan werken bij de deelnemers op locatie thuis bekijken. Voorbeelden hiervan zijn tekeningen, schilderijen, sieraden, beeldhouwwerken, gebonden boeken, fotografie en nog veel meer. crunst expo promo pic

Alle kinderen van de basisscholen hebben gewerkt met een creatieve opdracht waarvan het resultaat in de buitenlucht wordt tentoongesteld, Zo breiden en haakten ze twee jaar geleden een heleboel sjaals van restgarens om de bomen en bruggetjes warm aan te kleden. Dit jaar is de opdracht poetisch van aard over een vervelend probleem waar we hier mee te maken hebben… schrijf een gedicht over hondepoep! Zie je het al voor je= Al die kinderversjes ?P1140573

En voor de allereerste keer doe ik ook mee aan de CrUnst expo met het thema ´het geluk van expressie´. Met zo´n 15 kleine tot grote collagewerken en schilderijen hoop ik een uitnodigende wandgalerij te kunnen presenteren. In deze eerste serie heb ik licht en diepte verkend. Ze zijn voor mij helemaal bij elkaar gaan horen. Er komt ook een leuke CrUnst-aanbieding van Expressiefabriek. Alle werken die te zien zijn, zijn ook terug te vinden in de webshop.

Love said there is nothing that is not me
Love said there is nothing that is not me – Rumi

Wil je zondag lekker  in de prachtige Vechtstreek vertoeven, kom dan ook een uurtje langs in ons schattige dorpje. Je start in het Dorpshuis, waar ook allerlei lekkers te koop is. Vanaf 13,00 uur kan je terecht. Je krijgt dan de CrUnstroute mee zodat je weet hoe je kan lopen. Het event duurt tot 17.00 uur. Er zijn ongeveer 12 adressen te bezoeken. Wie weet tot ziens!

Meer informatie en foto´s in het CrUnstarchief of een kort voorproefje van de deelnemers hier.

Deze boom gaat het zeker niet koud krijgen in het vroege voorjaar
P1140467

Als je je handen aan het bruggetje vasthoudt, worden ze zeker niet koud

Ook interesse om licht en diepte te verkennen onder het thema ‘het geluk van expressie’? Dit doen we ook tijdens de zes weken durende schrijfroute ‘Je eigen leven als bron van inspiratie’. Dit is niet schilderend maar schrijvend verkennen welke parels er verstopt zijn in je eigen leven. Ontdekken en uitdrukken voert de boventoon. Een eigen stijl en techniek ontwikkelen zingt daarnaast ook rustig mee.

Alle liefs,

Ingrid